Στο 'μάτι του κυκλώνα' ο πλανητάρχης

Αφήνω πίσω μου για λίγο την μικρή Ελλάδα, για να μιλήσω για μια χώρα πολύ μεγαλύτερη.(σε έκταση και χρήμα!)
Θα αναφερθώ σε αυτήν μου την ανάρτηση στον τόπο που γέννησε τον ΄επιστημονικό ΄ καπιταλισμό, δηλαδή την πραγματικότητα...και αυτή δεν είναι άλλη από τις Η.Π.Α (Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής).
Με τον ερχομό του επόμενου μήνα, συμπληρώνεται ένας χρόνος σχεδόν(παρά κάτι μέρες) από την εκλογή του Αφρο-Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Μέσα από την εκλογική διαδικασία των πολιτών υπό το εξαιρετικά πολύπλοκο εκλογικό σύστημα της Αμερικής, εξελέγη ο νέος πρόεδρος της. Συγχρόνως, όμως, εξελέγη και μια νέα φυσιογνωμία, που αφορά τον καθέναν πάνω σε τούτο τον πλανήτη, δηλαδή ο νέος μας πλανητάρχης.


O κ.Ομπάμα (από δω και πέρα κ.Ο) συγκέντρωσε πάνω του τα βλέμματα πολλών, σχεδόν όλων, τόσο από την Αμερική όσο και από τον υπόλοιπο κόσμο. Η δημοτικότητα του είχε ανέβει στα ύψη, είχε αγγίξει σχεδόν τους ουρανούς, και ο κόσμος είδε στα μάτια του τον νέο του σωτήρα. Τόσος μεγάλος ήταν ο ενθουσιασμός για έναν άνθρωπο πάνω στην γη ώστε πολλοί ΄βαθέως σκεπτόμενοι' αναλυτές, θεώρησαν πως ο κ. Ο είναι ο Αντίχριστος. (sic)
Τον πανικό κατάφερε να καταλαγιάσουν οι διάφοροι κληρικοί αλλά και ο κ.Λιακόπουλος μέσα από την εκπομπή του ''Δυνατά και Ελληνικά'' ο οποίος ανέφερε χαρακτηριστικά πως: ''ο Αντίχριστος δεν θα είναι μαύρος''! .Οπότε δεν αγχωνόμαστε για αυτό ακόμη.


Εκείνο το οποίο πρέπει να μας απασχολεί είναι κατά πόσο ο κ.Ο έχει φέρει εις πέρας τον προγραμματικό του σχεδιασμό τον οποίο είχε διατυπώσει πριν από την εκλογή του.
Για αυτό χρήσιμο είναι να αναφέρουμε ορισμένες από τις προγραμματικές του προτάσεις που συναποτελούσαν τον σχεδιασμό του αυτόν.
Ο Δημοκρατικός υποψήφιος, όντας περισσότερο διπλωμάτης εν συγκρίσει με τον αντίπαλο του Τζων Μακέιν, θεωρούσε τις εκλογές αυτές: ''εκλογές για την Αμερική'', όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά δήλωνε. Έτσι θα σχολιάσω αρχικά ότι αφορά στα εσωτερικά ζητήματα της Αμερικής καθώς και την ανάλογη διαχείριση τους από τον νέο πρόεδρο της.

Πρώτον και σπουδαιότερον, είναι η οικονομία για την οποία γίνονται και πολλές συζητήσεις στις μέρες μας. Αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι ο κ.Ο, είχε ταχθεί υπέρ της άμεσης περικοπής της φορολογίας προς ορισμένες επιχειρήσεις, ώστε να αντιμετωπιστεί η παρούσα κρίση. Μέχρι στιγμής η κρίση όχι μόνο δεν έχει αντιμετωπιστεί στην Αμερική, αλλά έχει επεκταθεί και παγκοσμίως.! Επιπρόσθετα, εγγυήθηκε την αντιμετώπιση της έλλειψης επαρκών ελέγχων στις μεγάλες επιχειρήσεις, γεγονός που θεωρούσε υπεύθυνο για την κρίση. Φαίνεται όμως για άλλη μια φορά πως ούτε ο πρόεδρος των Η.Π.Α μπορεί να επέμβει στον οικονομικό προγραμματισμό των κολοσσιαίων αυτών επιχειρήσεων.
Όσον αφορά ορισμένα από τα μέτρα που εφήρμοσε ήταν επιγραμματικά: πρώτον, το σχέδιο Πόλσον για την προστασία των φορολογουμένων και δεύτερον ο διπλασιασμός του ποσού (και όχι του ποσοστού) των εγγυητικών δανείων που ψήφισε το Κογκρέσο για την ενίσχυση της αυτοκινητοβιομηχανίας. Είχε τονίσει πως το προγραμματικό του σχέδιο για την ενίσχυση της οικονομίας, ανέρχεται στα 175 δισεκατομμύρια δολάρια!

Aκόμη, όσον αφορά το σύστημα υγείας, ο κ.Ο είχε προτείνει την επιδότηση των εισοδηματικά ασθενέστερων τάξεων καθώς επίσης και την δυνατότητα μεταφοράς της ασφάλισης κατά την αλλαγή εργασίας. (τίποτα μέχρι τώρα!)
Για τις αμβλώσεις είχε ταχθεί υπέρ του δικαιώματος επιλογής των γυναικών και για την οπλοκατοχή ήταν και πάλι υπέρ της υιοθέτησης μέτρων για τον περιορισμό της. (τίποτα μέχρι τώρα!). Σε συνδυασμό,τέλος, των όσων ειπώθηκαν παραπάνω, με την μόλυνση του περιβάλλοντος και τις κλιματικές αλλαγές (ευθύνη έχει η βιομηχανική παραγωγή των τεράστιων επιχειρήσεων της Αμερικής για τις οποίες έγινε λόγος πιο πάνω) για τα οποία βλέπουμε μέχρι τώρα μόνο συζητήσεις και όχι πρακτικές εφαρμογές, έχουμε μια γενική εικόνα του νέου προέδρου των Η.Π.Α, ο οποίος φαίνεται αρκετά άτολμος στο να προβεί σε ενέργειες.


Πάμε τώρα στα εξωτερικά θέματα της Αμερικής του σήμερα, για να εξετάσουμε τις ''κινήσεις'' του κ.Ο σε αυτόν τον τομέα.
Ο κ.Ο κατά την διάρκεια της προεκλογικής του περιόδου, είχε εκφράσει κάποιες θέσεις για τα βασικά ζητήματα. Πιο συγκεκριμένα ακόμη, επιθυμούσε την (προσέξτε) Εξάλειψη των πυρηνικών όπλων. ('.') (νομίζω πως δεν είναι ανάγκη καν να σχολιάσω περί του αν έχει γίνει κάποια καίρια και ουσιαστική κίνηση για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου, τουλάχιστον μέχρι τώρα).

Όσον αφορά το Ιράκ , ο κ.Ο είχε πει πως θα αποσύρει ΌΛΑ τα στρατεύματά του σε διάστημα 16 μηνών από την εκλογή του ( μην ξεχνάμε πως ο Νοέμβρης θα είναι ο 12ος μήνας από την εκλογή του). Τώρα, η κίνηση του αυτή, το να στείλει δηλαδή άλλους 13.000 στρατιώτες στο Αφγανιστάν!! ήταν αυτό που έκρινε ο ίδιος σαν την πλέον αποτελεσματικότερη κίνηση για την πραγματοποίηση του στόχου αυτού?. Εγώ προσωπικά νομίζω πως δεν εντείνει τις προσπάθειες για αποχώρηση ολόκληρου του στρατού!, όπως ο ίδιος είχε υποσχεθεί και αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κάποιος.. (?)

Παράλληλα, οι συζητήσεις που είχε πει πως επιβάλλονται να γίνουν με την Ρωσία και το Ιράν κυρίως για το θέμα των πυρηνικών, είναι κάτι (όπως και πάρα πολλά άλλα) που ακόμη προσδοκούμε από τον κ.Ο.

Το μόνο ίσως θετικό, που τουλάχιστον εγώ μπορώ να διακρίνω μέσα στην όλη νωχέλεια και ατολμία του κ.Ο, είναι ο περιορισμός της τρομοκρατίας και τα μέτρα που έχει λάβει για την αντιμετώπιση της Αλ Κάιντα τα οποία, όμως, ακόμα δεν είναι ολοκληρωμένα ούτε μπορούν να εγγυηθούν την απόλυτη ασφάλεια της ανθρωπότητας.
Η ευθύνη που φέρει ο Μπαράκ Ομπάμα, είναι μεγάλη και το έργο που έχει αφήσει ανολοκλήρωτο είναι ακόμα μεγαλύτερο. Είναι η ευθύνη που φέρει το όνομα του προέδρου των Η.Π.Α, το ''φορτίο'' του πλανητάρχη. Πιο σημαντικό, όμως, είναι η προσωπική θέληση του κάθε προέδρου να φέρει εις πέρας τους στόχους που θέτει και υποστηρίζει για να μπορέσει να κάνει κάτι σπουδαίο, κάτι 'μεγάλο' ώστε να γραφτεί στην ιστορία. Περιμένουμε, λοιπόν, πολύ περισσότερα από αυτόν τον πρόεδρο τον οποίον ο κόσμος μας εμπιστεύτηκε.

Εκλογική Διαδικασία ή ανάγνωση μυθιστορήματος ??

Την Κυριακή 4 Οκτωβρίου ήταν η μέρα κατά την οποία οι Έλληνες πολίτες κλήθηκαν να ψηφίσουν ένα από τα κόμματα τα οποία απλώνονται στο τραπέζι της πολιτικής. Πάνω στο τραπέζι αυτό ο ''έχων νου'' πολίτης επιδίωξε να ασκήσει κριτική στην θέση του κάθε κόμματος, η οποία διακρίνεται τόσο από την πολιτική ιστορία της κάθε παράταξης, ή (εφόσον μιλάμε και για σχετικά νέα κόμματα) από τις πρόσφατες τοποθετήσεις των αρχηγών τους. Κινούμενοι ωστόσο γύρω από την σφαίρα του υπαρκτού,διότι εκεί οφείλει η πολιτική να περιστρέφεται, οι πολίτες της ελλαδικής κοινωνίας είναι σε θέση να κρίνουν την κάθε παράταξη σκεπτόμενοι πάντα τα επακόλουθα, την ιδεολογία και τα προγραμματικά σχέδια της καθεμιάς τα οποία είναι προδιαγεγραμμένα?


''Πολλοί μιλάνε όμως λίγοι γνωρίζουν'', όπως τραγουδούσε και το θρυλικό συγκρότημα Led Zeppelin .. Αναντίρρητα,ο συγκεκριμένος στίχος θα μπορούσε να αναφέρεται στους Έλληνες εκλέκτορες κάθε ηλικίας. Παρόλα ταύτα, από την μεριά μου θα μιλήσω για τα άτομα της ηλικίας μου, δηλαδή ενήλικες, (θέμα μηνών τελοσπάντων) και συνεπώς μελλοντικούς ψηφοφόρους (στο τσακ την γλυτώσαμε) αλλά και ακόμη για κάποιο σύνολο ατόμων (από 15 μέχρι και 20-25 χρονών) χωρίς να εξαιρώ φυσικά και ένα ευρύτερο σύνολο ατόμων που αποτελείται από άτομα κάθε ηλικίας. (Α.Π) ..

Αρχικά, θέλω να υπογραμμίσω ότι από την μάζα αυτή που λέγεται λαός (και όχι Λ.Α.Ο.Σ) ή πολλοί, θα ασχοληθώ και θα προσπαθήσω να εμβαθύνω, ως ένα βαθμό, στον τρόπο σκέψεις τους για θέματα που αφορούν στην πολιτική τους θέση και ιδιοσυγκρασία.
Πιο συγκεκριμένα, οι κατηγορίες στις οποίες θα τους κατατάξω, για δική μου πάντα ευκολία, (χεχε) είναι δύο:

{1η Κατηγορία}

Περιλαμβάνει άτομα τα οποία αφομοιώνουν ορισμένες απόψεις περί της πολιτικής (οι ίδιοι τα αποκαλούν φιλοσοφία ζωής), για λόγους που μόνο στην ουσία της πολιτικής δεν αφορούν.
- Υποσημείωση- Οι λόγοι που οδηγούν το άτομο και το κατευθύνουν στην απόφαση του για την πολιτική του θέση είναι προσωπικοί ως ένα βαθμό. Η συμπλήρωση του ψηφοδελτίου είναι θέμα άκρως απόρρητο, δεκτόν. Από την στιγμή όμως που κάποιος αποφασίζει να ψηφίσει ένα κόμμα, οποιασδήποτε παρατάξεως, σημαίνει αυτόματα πως γίνεται κοινωνός σε αυτό που λέμε κράτος.(και όποιος ψηφίζει και δεν το έχει καταλάβει ας αρχίσει να ψάχνεται από τώρα). Επιπρόσθετα, τον αναδεικνύει σε κοινωνικό ον με γνώμη και άποψη, γεγονός που του δίνει και την ταυτότητα του πολίτη.
Από την στιγμή που είναι πολίτης σημαίνει πως η ζωή του διαμορφώνεται αναλόγως ώστε να συνυπάρχει μέσα στα πλαίσια που ορίζεται και η ζωή όλων μας.
Συνοψίζοντας η σχέση πολίτης-ψήφος-κράτος είναι άρρηκτα δεμένη και αποδεικνύεται ότι το ένα επηρεάζει το άλλο.

Ωστόσο, η συμπλήρωση του ψηφοδελτίου δεν είναι ίδια με την συμπλήρωση ενός δελτίου από ένα πρακτορείο στοιχημάτων( ΠΡΟ-ΠΟ).Απαιτείται αυξημένη κρίση πριν την στιγμή εκείνη... από την δική μας κιόλας ηλικία.
Με την ψήφο σου ''επενδύεις'' την οικονομικο-κοινωνική σου καθημερινότητα,την θέλησή σου για γνώση, την στάση σου απέναντι στους άλλους και τον τρόπο με τον οποίο πιστεύεις ότι θα πετύχεις τον στόχο σου που δεν είναι άλλος από την ευημερία σε όλους τους τομείς της προσωπικότητάς σου.

Το αδιανόητο που παρατηρείται σε ορισμένα από τα άτομα αυτής της κατηγορίας είναι το γεγονός ότι χρησιμοποιούν την πολιτική τους αυτή θέση, ας την πούμε, για λόγους αυτοπροβολής. Αυτό το επιδιώκουν με το να ασπάζονται απόψεις που ούτε οι ίδιοι γνωρίζουν καλά-καλά αν τους εκφράζει επί της ουσίας, ούτε αν είναι σε θέση να την υποστηρίξουν ούτε τίποτα. Το μόνο που επιθυμούν είναι να μεταφραστεί η απόφασή τους αυτή, από τον περίγυρό τους, ως ένδειξη μαγκιάς. (clap-clap παιδιά)
Θεωρώ ιδιαίτερα απαραίτητο να τονίσω σε αυτό το σημείο, πως αν κοιτάξει κανείς πιο προσεχτικά θα διαπιστώσει ότι τα άτομα αυτά είναι τα ίδια άτομα,τις περισσότερες φορές τουλάχιστον, που ρίχνουν στάχτη στα μάτια πολλών χρησιμοποιώντας ως 'εργαλεία' και άλλα θέματα κρίσιμα,και άλλα σοβαρότατα ζητήματα δυσκόλως προσεγγίσημα για όλους αλλά ιδιαίτερα για κείνους όπως είναι η θρησκεία.

{2η Κατηγορία}

Εδώ δεσπόζουν οι άβουλοι και οι ετεροκίνητοι (στην ουσία μιλάμε για τους ίδιους) που αδιαφορούν για την εκλογική διαδικασία και γενικότερα για θέματα πολιτικής υποστηρίζοντας την θέση τους αυτή με επιχειρήματα σε νοητικό επίπεδο βρέφους. Συναντάμε συνέχεια και παντού άτομα αυτής της κατηγορίας, ίσως ζούνε και πολύ κοντά μας.
Εύκολα καταλαβαίνεις ότι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία με το που θα ακουστεί το πρώτο τους σχόλιο ή υπαινιγμός για κάποιο σοβαρό θέμα, της πολιτικής ας πούμε.
Προσπαθούν να μας δείξουν πως η πολιτική για εκείνους είναι κάτι βαρετό, ξεπερασμένο και επουσιώδες. (σοβαρά ε?)
Οι άνθρωποι αυτοί που το τονίζω ιδιαίτερα είναι κάθε ηλικίας ζούνε σε σπίτια, εργάζονται σε επιχειρήσεις ή απασχολούνται με κάτι συμμετέχοντας έτσι στο κεφάλαιο της χώρας μας. Α, και φυσικά, γεύονται τις απολαύσεις του καπιταλισμού.
ε και? (απορεί ο κάθε αφελής)

Από αυτήν την κατηγορία προέρχονται και τα περιβόητα λευκά ή άκυρα των ψηφοδελτίων.
Η ομοιότητά τους με την 1η κατηγορία είναι πώς και αυτοί εδώ επιδιώκουν την κοινωνική τους ανάδειξη και διαφοροποίηση μέσα από την πολιτική (μόνο που αυτοί το κάνουν με το να απέχουν και να αδιαφορούν) .. . .
Θεωρώ ωστόσο πως τα άτομα αυτά πρέπει να καταλαβαίνουν επιτέλους πως με το να απέχουν από την εκλογική διαδικασία το μόνο που καταφέρνουν είναι να ενισχύουν τα μεγάλα κόμματα εξουσίας αφού με το λευκό/άκυρο δεν συμβαίνει μεταβολή του ποσοστού που τα 2 ή και 3 μεγάλα κόμματα θα λάβουν.
Όλα αυτά τα άτομα θα πρέπει κάποια στιγμή να αισθανθούν περισσότερο πολίτες.
Εάν γινόταν έτσι, τότε όντως θα μπορούσαν να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα ενισχύοντας τον πλουραλισμό του κοινοβουλίου, γεγονός που θα άλλαζε προς το καλύτερο την όλη κατάσταση που επικρατεί στην βουλή και θα πρόσφερε ιδιαίτερη τόνωση στην δημοκρατία.

Προφανώς επιβάλλεται η αναθεώρηση και η λογική σε πολλά ζητήματα που μας αφορούν άμεσα ..




.